"اردلان طعمه" اولین خواننده رپی که مجوز رسمی گرفته،از زندگی شخصی اش می گوید!
بازدید : ۴۳۱ تا
نخستین گفتگوی رسمی با "اردلان طعمه" اولین خواننده رپی که مجوز رسمی گرفته است.
اسم واقعی‌اش «اردلان هوشمند» است. از همان سال‌های نخست همه‌گیر شدن آثارش، با نام هنری «اردلان طعمه» فعالیت کرد و توانست خیلی زود طرفداران زیادی را سمت آثارش بکشد.
عمده مسائل احساسی و عاشقانه موضوعاتی بودند که در آثارش به آنها می‌پرداخت و در ابتدا تمام فعالیت‌هایش را با «امیر تتلو» آغاز کرد. شهرتش بیشتر به‌خاطر چهره و آثار احساسی‌اش است و کمتر دچار حاشیه‌هایی شده که سایر خواننده‌های زیرزمینی دچارش شده‌اند. بیشتر سعی کرده بتواند بهترین خروجی ممکن را در آثارش داشته باشد و بتواند جریان‌سازی کند.
خبر اخذ مجوز‌های اشعار «اردلان» ازسوی رییس بخش ترانه و شعر دفتر موسیقی وزارت ارشاد «محمدعلی بهمنی» در خبرگزاری‌های‌رسمی اعلام شد و به‌شدت مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. موج شدیدی از این خبر در فضای مجازی به‌پا شد و همین باعث شد که این هنرمند خیلی زود بتواند دوباره سر زبان‌ها بیفتد. آلبومی که هیچ ردی از موسیقی رپ در آن نیست و کلا قرار است به‌صورت آلبوم پاپ منتشر شود.
او این روزها برای تحصیل در خارج از کشور به‌سر می‌برد و این گفت‌وگو به سختی و پس از بارها قطع و وصل شدن صداها انجام شد. گفت‌وگویی که نخستین گفت‌وگوی رسمی این خواننده است.
پس از انتشار رسمی خبر مجاز شدن فعالیت‌های تو و اینکه شعرهای آلبومت مجوز گرفته، سر و صداهای زیادی بین اهالی موسیقی کشور و رسانه‌ها به‌وجود آمد و یک موج خوشحالی جالبی بین دوستدارانت اتفاق افتاد. کمی در مورد اهداف و خواسته‌هایت در حوزه رسمی موسیقی کشور صحبت کنی.
تا چند سال پیش موضوع فعالیت هنری من چندان جدی نبود و تا همین دو، سه سال پیش هم فقط به عشق دلخوشی شخصی خودم بود که خوانندگی را دنبال می‌کردم. هیچ هدفی پشت آن نبود و یک کار عشقی را دنبال می‌کردم. من با رپ شروع به کار کردم و درواقع این سبک برای من پلی بود برای ورود به عرصه موسیقی. این را هم بگویم که از طریق این سبک شعر نوشتن را یاد گرفتم و واقعا دوره‌ای بود که من باید آن را می‌گذراندم تا بتوانم سبک اصلی و هدف اصلی خودم را در شاخه‌های مختلف موسیقی انتخاب کنم.
موسیقی رپ را دوست دارم اما در حال حاضر مشغول فعالیت در سبک پاپ هستم. از حدود سه سال پیش اوضاع برای من کمی جدی‌تر و درجه اهمیت آن بیشتر شد و همان موقع بود که سبک اصلی کاری‌ام را تغییر دادم و رفتم سراغ موسیقی پاپ. «یادگیری» و آموزش مراحل بعدی بود و سعی کردم درباره کاری که به‌واسطه علاقه‌ام درگیرش شده‌ام، بیشتر یاد بگیرم و حتی درسش را بخوانم و حرفه‌ای‌تر به آن نگاه کنم. اوضاع به سمتی رفت که زمزمه‌هایی مبنی بر صدور مجوز در قالب «گفتاواز» عنوان شد و گفته شد افرادی که در این زمینه وارد فضاهای ناهنجار اجتماعی و اخلاقی نشده‌اند، می‌توانند وارد مارکت رسمی شوند که این برای من خیلی امیدوارکننده بود.
و همین باعث شد که برای مجوز اقدام کنی؟
به هر حال هر کسی آرزو دارد در کشور خودش فعالیت هنری کند. برای مخاطب هموطن و همزبانش که به هر حال هم لذت‌بخش است و هم اینکه تو می‌دانی برای چه سلیقه و دغدغه‌ای قرار است بخوانی. من از این نوع نگاه باز مسئولان واقعا لذت بردم و اینکه آنقدر محترمانه با هنرمندان این عرصه قرار است برخورد شود و آثارشان مورد بررسی و صدور مجوز قرار بگیرد، خیلی بااهمیت است.
خیلی‌ها آن اوایل گفتند که برای همیشه از ایران رفته‌ای و حضورت در خارج از کشور باعث شد این زمزمه‌ها جدی‌تر و بیشتر به گوش برسد.
نه این خبر کاملا کذب است اولویت نخست من در زندگی خانواده‌ام هستند. تحت هیچ شرایطی نمی‌توانم دور از خانواده‌ام زندگی کنم و صرفا برای ادامه تحصیل به خارج از کشور آمده‌ام. همیشه برای وطنم بیشترین احترام را قائل هستم و همین باعث شده انگیزه بالایی برای فعالیت در داخل کشور داشته باشم. این خیلی خوب است که تو می‌توانی در کشور خودت و برای مخاطبان خودت برنامه اجرا کنی و بتوانی در چارچوب قوانین فعالیت کنی. وقتی در چارچوب قوانین کشورت فعالیت می‌کنی، قطعا دیگر هیچ نگرانی و استرسی نخواهی داشت و این می‌تواند بهترین قوت قلب برای تو در ادامه روند کاری‌ات‌باشد.
عکس‌هایی که از تو در صفحات شخصی‌ات موجود است، از دوستی و صمیمیت بالای تو با یاس، آرمین، امیر تتلو و... خبر می‌دهد و مشخصا دوستی عمیقی بین شما برقرار است. سوالم از تو این است که فکر می‌کنی حضور رسمی تو و حالا همین دوستانت که دیگر به قطبی در حوزه موسیقی کشور تبدیل شده‌اند، می‌تواند سلیقه نسل جدید مخاطبان موسیقی در کشور را کمی تغییر دهد و از فضای تکراری موسیقی پاپ این سال‌ها کمی دور کند و به تنوع برساند؟
اخیرا از خیلی از بچه‌ها خبر ندارم. ولی می‌دانم که برخی از همین چهره‌ها و دوستان خوبم برای مجوز اقدام کرده‌اند و بعضا به نتایجی هم رسیده‌اند. ولی داستان از این قرار است که من اعتقاد دارم که حضور و تداوم رسمیت آنها در مارکت مجاز می‌تواند قدم خوبی برای تغییر ذائقه مخاطبان موسیقی باشد. این راه برای همه باز و باعث می‌شود دلگرمی هنرمندان بیشتر شود و با خیالی آسوده به کیفیت بهتر فعالیت‌های‌شان فکر کنند. این موضوع درنهایت به کلیت فضای موسیقی در کشور می‌تواند کمک زیادی کند.
می‌خواهم کمی در مورد همین چهره‌ها صحبت کنی. درباره علایق و دلبستگی‌هایت به این چهره‌ها؛ از «یاس» شروع می‌کنیم.
یاس واقعا یک آدم دوست داشتنی و قابل اعتماد است. کسی که همیشه می‌شود روی حرفش حساب کرد. واقعا برای من یک رفیق و دوست خیلی خوب و قابل اعتماد است.
آرمین؟
آرمین هم همین‌طور. یک دوست قـدیمی و خیلی خــوش‌قلب. درگیری‌های کاری هر دوی ما باعث شد کمی از هم فاصله بگیریم ولی چون دوستی ما قلبی است، همین باعث شده تا بتوانیم همیشه نسبت به هم احساس خوب و برادرانه به هم داشته باشیم.
امیر تتلو ؟
امیر از همان اوایل دوران کاری من، خیلی به من کمک کرد. این را بدون هیچ تعارفی می‌گویم. در ساختن ملودی و نوشتن شعرها خیلی چیزها از او یاد گرفتم. از هیچ کمکی به من دریغ نکرد. همه جا گفته‌ام که خیلی چیزها از او یاد گرفته‌ام. همیشه هم به‌عنوان یک بزرگ‌تر به او احترام می‌گذارم.
برویم سراغ آمال و آرزوهایت. بزرگترین آرزوی «اردلان» در موسیقی داخلی و مجاز چیست؟ تو در پست‌های اینستاگرام‌ات خیلی باانرژی و خوب و با جملاتی مثبت در حال انرژی دادن به دوستدارانت هستی. این موضوع قرار است تا چه اندازه جزء کاراکتر تو باشد؟
آلبوم و کنسرت واقعا بزرگترین آرزوهای من نیستند. دوست دارم بعد از مجوز گرفتن، آرزوهایم را شروع کنم و دنبال‌شان بروم. یکی دیگر از آرزوهایم این است که بتوانم یک الگوی مثبت باشم تا بتوانم با یک جمله، انرژی و حس خوبی به همه بدهم. این آرزوی من است تا بتوانم یک الگوی خوب برای همه باشم. کسی باشم تا بتوانم انرژی مثبت به آدم‌ها بدهم و در رفتارهای‌شان تاثیر گذار باشم. اگر خواننده نمی‌شدم دوست داشتم حتما یک روانشناس خوب باشم.
سوال آخرم درباره چهره‌های رسمی حوزه موسیقی کشور است. کسی بوده که آثارش را پیگیری کنی؟
همیشه خوشحال هستم که هنرمندان مجاز کشور توانسته‌اند خوب کار کنند. من اصولا زیاد در این فضاها پیگیر نبوده‌ام. با خواننده‌های مجاز در ارتباط نیستم ولی نهایت احترام را به همه آنها دارم با تمام وجود. برخی آثار سیروان و زانیار را دوست داشته‌ام ولی ارتباط چندانی با آنها ندارم. برای همه این دوستان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم روزی برسد که همه در کنار هم بتوانیم برای موسیقی کشور تلاش و فعالیت کنیم. موسیقی در فضای رسمی کمی با موسیقی فضای ما فرق دارد و همین باعث شده ما کمتر با این دوستان ارتباط داشته باشیم.
یکی از بزرگترین آرزوهای من این است که بتوانم در کنار دوستانی که کارمان را با هم شروع کردیم، بتوانیم کنسرت هایمان را برگزار کنیم و شاید آن لحظه برای من بهترین زمانی است که در تمام عمرم آرزویش را داشته ام.
عمده آثار تو در فضایی حسی و احساسی بوده و همین می‌تواند بهترین چراغ سبز برای فعالیت رسمی تو باشد.
من همیشه به برخی اصول اخلاقی پایبند بوده و هستم. همیشه سعی کرده‌ام براساس اصول اخلاقی خانواده‌های ایرانی کار منتشر کنم تا خانواده‌ها در کنار هم بتوانند آن را گوش کنند و از آن لذت ببرند، مخصوصا از زمانی که به‌صورت حرفه‌ای یا از دیدگاه حرفه‌ای به موسیقی پرداختم و به‌صورت جدی به سمتش رفتم و انفرادی تصمیم به پخش آثارم گرفتم، وارد فضاهای غیرعرف فرهنگ ایرانی نشده‌ام و به‌خاطر همین، موسیقی من همیشه سرشار از احساس بوده تا دشمنی.
ولی متاسفانه همیشه با لفظ موسیقی غیرمجاز از ما یاد می‌شد که خیلی حس بدی بود. حالا با پیش آمدن این شرایط، انرژی خوبی گرفته‌ام و برای کارم هزار برابر انرژی دارم.
ورود خواننده‌ها از فضای غیررسمی به مارکت رسمی و مجاز در چند سال گذشته بارها اتفاق افتاده است و بالا و پایین‌های زیادی را برای آن فرد در نمودار هنری و کاری‌اش در پی داشته. تو برای این تغییر فضای کاری چه فکر و ایده‌هایی داری؟
مهم‌ترین شاخصه در این قبیل مواقع تلاش برای حفظ هویت و آن عمق اثر هنری است که باید حتما تداوم داشته باشد. من در مسائل کاری بسیار آدم انتقادپذیری هستم.
به هر حال کاراکتری که از من در ذهن مخاطبانم هست نباید دستخوش تغییرات زیاد شود، از طرفی با تغییرات مثبت و اعمال نظرات مثبت که موجب تغییرات مثبت در آثارم شود کاملا موافقم و اعمال خواهم کرد.
ازسویی دیگر هم ورود به چرخه رسمی وظایف تو را بیشتر می‌کند و تو با یک قشر مخاطب طرفی که عمدتا خانواده‌ها و جوانان هستند و این وظیفه بزرگی برای توست که بتوانی خوراک سالم به آنها بدهی. تمام تلاش من این است که همه حرکت‌ها و آثاری که از من منتشر می‌شود در چارچوب قوانین کشور خواهد بود. من حدود سه سال است که نه موزیک ویدئو داشته‌ام و نه اثری منتشر کرده‌ام. این هدف من بود که بتوانم در چارچوب رسمی فعالیت کنم. حدود 10 الی 15 قطعه حاضر دارم ولی آنها را پخش نکرده‌ام. در طول این سه سال شاید دو، سه قطعه از من منتشر و پخش شد که شاید فواصل زمانی بین آنها 6ماهه و یک‌ساله بود.
چون دلم می‌خواست حتما جغرافیای فعالیت‌هایم گسترده‌تر باشد. حالا که به این هدف نزدیک‌تر شده‌ام، بیشتر سعی‌ام بر این است که بتوانم با رعایت همه موازین، به‌عنوان یک هنرمند مقبول اجتماعی فعالیت کنم.
مجله زندگی ایده آل
